به گزارش آسیانیوز، هنر، زاده کشف و شهود و نتیجه کوشش انسان برای ایجاد زیبایی است، هنر از جایگاه رفیعی برخوردار است واهداف بلندی درجهت رشد وتوسعه انسانی داشته که مفرح کردن و لطافت بخشیدن به زندگانی بشراز جمله این اهداف است.
بشر در طول تاریح حیات اجتماعی‌اش هیچ وقت بدون هنر زندگی نکرده و هنر از آغاز زندگی تا به امروز همچنان با او و همراه او خواهد بود. همه ملت‌ها هنر را مفهومی والا می‌پندارند، به گفته هربرت رید «هنر بیان هر
آرمانی است که هنرمند توانسته باشد آن را در صورت تجسمی تحقق بخشد».
هنر از قدیمی‌ترین و موثرترین پدیده‌های زندگی فردی و اجتماعی انسان است، تا جایی که هیچ وسیله یا روش زندگی را نمی‌توان پیدا کرد که هنر به نوعی در آن نفوذ نکرده باشد، زندگی بدون هنر بسیار بی‌روح و کسل کننده
است. هنر به مردم امید و نشاط می‌دهد. هنر پدیده‌ای است که از دیرباز
نقشی بسزا در زندگی انسان دارد.
بصورت کلی در شرایط و اوضاع کنونی و زندگی ماشینی، زندگی دچار بی معنایی شده و روح انسان در گرداب بی هدفی فرو رفته، در چنین شرایطی ضرورت انسان به هنر بیش از گذشته احساس می‌گردد و نیاز به هنر دو چندان
شده است چرا که هنر تسلی ده و ازادی بخش است، بشر امروز با هر سطح تفکر و فرهنگی که باشد به هنر نیاز دارد، ارتباط با هنر نقش موثری در تقویت روحیه و معنادار کردن زندگی دارد و لازم نیست همه هنرمند شوند ولی همه
می توانند با هنر تماس داشته باشند و می توانند در هنر قدم بردارند و آرامش بگیرند و زیبایی ها را ببینند.
هنر دید انسان را که بر اثر روزمرگی و عادت و غفلت، کاملا عادی و معمولی گردیده است، را تازه می کند و محیط پیرامون را زیبا گردانیده و از این طریق شور و شوق و لذت را به ارمغان می‌آورد و زندگی را از حالت کسالت‌بار و ملال‌آور آن خارج ساخته و روح تازه و نشاط و امید را به وجود می آورد.
شوپن‌هاویر میگوید: درین بیابان شوره‌زار هستی که عطش سوزان و پایان ناپذیری راه‌رو را از همه چیز نا امید می‌سازد، هنر مانند واحه و باغ خرمی است که می‌توان در پناه آن دمی بیاسود.
انسان به شدت نیازمند لطافت هنر در زندگی است، لطافتی که هنر در نهاد خود دارد، کمک بسیاری به بشر در زندگی روزمره می کند.
تفاوتی که هنرمند در یک جامعه با افراد دیگر جامعه دارد که او را شاخص تر میکند؛ ابزار کار و زبان بیانی اوست و حساسیتش نسبت به پدیده ها و اتفاقاتی که دور و برش می افتد و نسبت به آن واکنش و رویکردی متفاوت با
دیگر افراد دارد.
هنرمند با استفاده از ابزاری که دارد، واقعیت های بیرونی را تبدیل به اثر هنری می کند و وقتی که این مسائل و موضوعات در قالب هنر جای گرفت می تواند تأثیرش از خود واقعیت زیباتر و بهتر باشد. از دیدگاه داوینچی، هنرمند پیشوای جهان محسوس و دیدنی است که نه تنها خود به خوبی می‌بیند بلکه وظیفه جز این ندارد که خوب دیدن را به آدمیان تعلیم دهد./
الهام خاکپاش؛ استاد دانشگاه