رسول جمشیدی ، کارشناس اقتصادی با اشاره به تخمین ستاد مبارزه با قاچاق کالا درباره حجم قاچاق لوازم خانگی گفت: با توجه به ممنوعیت ورود لوازم خانگی به کشور و وجود لوازم خانگی های بروز در بازار، حجم قاچاق بیش از 1.2 میلیارد دلار است.
رسول جمشیدی با تاکید بر 1.2 میلیارد دلار برآورد حجم قاچاق لوازم خانگی در کشور، تصریح کرد: این تخمینی است که ستاد مبارزه با قاچاق کالا اعلام کرده است. اما با توجه به ممنوعیت ورود لوازم خانگی به کشور و وجود لوازم خانگی های بروز در بازار، حجم قاچاق بیش از این میزان است.
وی گفت: ما در کشور در حوزه لوازم تصویری مانند تلویزیون به 2.3 میلیون دستگاه نیازمندیم. در سال 96 ما فقط 9 هزار دستگاه واردات قانونی و 1.3 میلیون دستگاه تولید داخل داشتیم. بنابراین حدود 890 دستگاه تلویزیون به صورت قاچاق وارد کشور شده است که حدود 40 درصد بازار را تشکیل می دهد.
جمشیدی افزود: در حوزه یخچال فریزر نیز همین مشکل وجود دارد. تقریبا 2 میلیون دستگاه نیاز بازار است که از میزان، 128 هزار دستگاه به صورت قانونی وارد و یک میلیون دستگاه نیز در داخل تولید می شود. مابقی نیز که 40 درصد نیاز بازار را تشکیل می دهد (حدود 850 هزار دستگاه) به صورت قاچاق تامین می گردد.
این کارشناس اقتصادی بیان کرد: در سه سال اخیر، برخوردی جدی با عرضه کنندگان لوازم خانگی قاچاق نداشته ایم. براساس گزارش گمرک در سال 95، 5 میلیون دلار تلویزیون به ایران وارد شده ولی بر اساس گزارش کشورهای صادرکننده این میزان بیش از 380 میلیون دلار است.
وی ادامه داد: در خوشبینانه ترین حالت قاچاق لوازم خانگی 1.2 میلیارد دلار در کشور است که درصورت جلوگیری از قاچاق، می توان 53 هزار شغل در این حوزه به طور مستقیم ایجاد نمود.
جمشیدی با بیان اینکه در حال حاضر شرکت های لوازم خانگی کره جنوبی ارتباط خودشان را با ایران قطع کرده اند، گفت: همین شرکت ها حاضر شده اند در سال 98 و 99 عوارض مغازه هایی که تابلو با برند آنها دارند را پرداخت کنند. حال این سوال به وجود می آید که چگونه محصولات این شرکت ها با وجود قطع ارتباط رسمی، به ایران می رسد؟
وی افزود: این شرکت ها با حفظ تبلیغاتشان، در حال دور زدن کشور هستند بدین صورت که با عدم پرداخت تعرفه های گمرکی و ارائه نکردن خدمات پس از فروش، به فعالیت در بازار لوازم خانگی ادامه می دهند.
کارشناس اقتصادی کشور گفت: در حوزه قانون گذاری قوانین خوبی داریم اما اجرا نمی شوند. نمونه آن ماده 13 قانون مبارزه با قاچاق کالا است که سال 96 همه واردکنندگان را موظف کرده برچسب های شناسه کالا و کد رهگیری را برای محصولات بگیرند.
جمشیدی افزود: با شناسه کالا، مدل و مشخصات دستگاه را می توان متوجه شد و با کد رهگیری از اصالت کالا می توان اطمینان حاصل کرد. بیشتر دغذغه دولت در عدم مبارزه با قاچاق این لوازم التهاب بازار است که البته چاره دارد.
کارشناس اقتصادی برنامه پایش بیان کرد: باید به واردکنندگان اصیل اجازه واردات داده شود. البته تولیدکنندگان داخلی ادعا دارند که می توانند نیاز داخل را تامین کنند.
وی ادامه داد: خیلی از برندهای کره ای در حال حاضر در داخل کشور تولید می شود و قطعات اصلی آن به صورت واردات تامین می گردد. از نظر کیفی نیز تولیدات داخلی با خارجی تفاوت اندکی دارد اما تاثیرگذار نیست.
جمشیدی با بیان اینکه در سال 96 همه تولیدکنندگان ملزم شدند شناسه کالا را بر روی محصولاتشان درج کنند، گفت: تا مرداد 98 به آنها فرصت داده شد این کار را انجام دهند، اما هنوز انجام نشده است. ما تا برخورد با متخلفین نداشته باشیم، کاهش قاچاق صورت نمی گیرد. ما در سطح عرضه برخوردی از سوی بازرسان و نهادهای محصول مشاهده نمی کنیم.
وی افزود: محروم شدن مردم از خدمات پس از فروش کالاهای لوازم خانگی یکی از نتایج عدم اجرای قانون است. باید تمام محصولاتی که عرضه می شود، با گارانتی باشد. در قانون حمایت از مصرف کنندگان و قانون نظام صنفی بیان شده است که اگر کالایی بدون گارانتی فروخته شود، مشمول کم فروشی می گردد.
این کارشناس اقتصادی در پایان گفت: ما در کشور سامانه ای نداریم تا قبل از خرید استعلام کنیم تا مشخصات واردکنندگان و گارانتی آن مشخص باشد. این مسئله باید در کشور اصلاح شود چرا که محصولی که گارانتی معتبر دارد حتما قاچاق نیست و نتیجه این سامانه کاهش قاچاق لوازم خانگی می شود.