شهرام جزایری فعال اقتصادی مشهور ایرانی، دغدغه اصلی بیماری اقتصادی کشور را کمبود منابع مالی بنگاه‌ها و چگونگی تامین اعتبارات لازم تشخیص داد و درمان این بیماری را در ساماندهی و تقویت وتوسعه بازارسرمایه (بورس وفرابورس) دانست.
او که از زندان و بصورت تلفنی با نوید جمشیدی (سردبیر بخش آنلاین روزنامه آسیا) در تماس است، نجات اقتصادی را در حمایت بی قید و شرط از بورس و تقویت و توسعه کمی و کیفی بازار سرمایه به دست مردم و بخش خصوصی می‌داند.
بخشی از صحبت‌های او(نقل قول بدون تغییر):
برنامه مدون و عملیاتی من برای توسعه بازار سرمایه ازحیث کمی؛ درسال اول (۱۳۹۴) از تعداد ۴۰۰نماد فعال موجودبه ارزش کلی ۳۰۰هزار میلیارد تومان به دو برابر، یعنی ۸۰۰نماد به ارزش ۶۰۰هزار میلیارد تومان و درسال بعد (۱۳۹۵) از تعداد ۸۰۰ نماد فعال به دو برابر دیگر یعنی ۱۶۰۰نماد و به ارزش نهایی ۱۵۰۰هزارمیلیارد تومان-بااحتساب ارزش افزوده و تورم های متعارف-بود و نیز برنامه توسعه کیفی بورس را در عزم ملی برای کاهش بوروکراسی‌ها وتسهیل مجوزهای ثبت و افزایش سرمایه شرکتهای سهامی عام و سرعت و دقت عمل‌های مربوطه و فرهنگ سازی های لازم در بدنه دولت و بویژه کارشناسان بورس ازیکسو و تشویق و ترغیب فعالان بخش خصوصی از سوی دیگر در کنار مشارکت حداکثری مردم برای سرمایه گذاری دربورس است.
دکترین من[جزایری] برای فعالان بخش خصوصی کشور در قالب طرح هوشمند سازی اقتصادی با ذکر جزییات این است که دولت می‌بایست برای فعالان اقتصادی مجوزهای لازم برای ثبت شرکت های گروه اقتصادی باشخصیت حقوقی سهامی عام فراهم نماید و طرح ها و پروژه‌های آنها را با اجرای طرح «هوشمند سازی اقتصادی» تحت نظارت مستقیم سازمان بورس و اوراق بهادار نزد بورس ثبت و در فرابورس پذیرش کند. ازاین طریق در بازار فرابورس متکی به تکنیک های بازار سرمایه، و ابزارهای مالی نوین با استفاده از سرمایه های سرگردان، منابع مالی بنگاه ها تامین می شود.
درهمین ارتباط نماد معاملاتی برندها با برنامه جهش پیشرفت در فعالیت های توسعه‌ای با استفاده از اهرم ابزارهای مالی نوین بازار سرمایه متکی به بند ۱ سیاست های اقتصاد مقاومتی مبنی بر به حداکثر رساندن مشارکت های مردمی با پایه ریزی اساسی و اصولی استانداردهای حسابداری و حسابرسی، طرح های خود را ایجاد و توسعه خواهند داد.
بنگاه‌ها ضمن سود دهی با اجرای طرح «هوشمندسازی اقتصادی» امکان مشارکت فعال و حضور سرمایه های خرد مردمی در طرح‌ها و پروژه‌ها را فراهم می سازند. ورود به بازار سرمایه به معنای دسترسی به اقیانوسی از پول و اعتبار (بیش از صدها هزار میلیارد تومان) متکی به ابزارهای مالی حمایتی است که نماد معاملاتی بنگاه‌ها را برای رسیدن به توسعه پایدار-از یک سو به دلیل ایجاد پوشش های حقوقی بی نظیر-کم یا بی ریسک معرفی می‌نماید و از سوی دیگر با ارائه تضامین سرمایه‌گذاری خارجی و اتصال به بازارهای بین المللی از گزند هرگونه وقایع احتمالی ایمن می کند، به همین دلایل مبرهن است که عمده طرح های کشورها در بازار سرمایه آنها ثبت و عرضه می شود چرا که بدون حضور فعال در بازار سرمایه، مجریان پروژه‌ها عملاْ نمی توانند به اهداف عالی خود آنچنان که شایسته و بایسته توانمندی آنهاست، دست یابند.
به زبان ساده تر بالاترین اعتبار یک بنگاه اقتصادی ثبت و حضور در بورس و فرا بورس است.
کمتر از هزار بنگاه اقتصادی در بازار بورس ایران حضور دارند ،که حدود ۱۰۰ نماد فعال اقتصادی با چنین استانداردی دیده می شود.
با این وصف پروژه‌های اجرایی فعالان با فرض اجرای طرح هوشمند سازی اقتصادی(حضور و گشایش نماد معاملاتی آنها در بازار سرمایه)باموفقیت به توسعه پایدارخواهدرسید.
شرط لازم و کافی من برای اجرای دکترین اقتصادی‌ام، ممنوعیت بنگاههای دولتی و وابسته در طرح توسعه بازار سرمایه وحضور انحصاری بخش خصوصی و مردم است. چنانچه به هردلیلی یک بار دیگر اقبال مردم به بورس فراهم شود و منابع مالی سرگردان مجدداْ به شرکتهای زیان‌ده دولتی و یا وابسته سرازیر گردد، فاتحه اقتصاد بیمار برای یک مرگ فراگیر و همیشگی خوانده شده است.
هدف نهایی دکترین اقتصادی من در سال ۱۳۹۴ ،پیاده سازی اقتصاد بدون نفت و اتکا به منابع مردمی و عدم وابستگی به مناسبت‌های دولتی و سیاسی است که دراین ارتباط خروجی نهایی مورد نظر، ایجاد بازار سرمایه توسعه یافته ای حدوداْ به ارزش ۵۰۰میلیارد دلار با مشارکت ۴۰میلیون نفر کد سهامداری بورسی برای عموم مردم ایران واقعی وقابل دسترس بود که به راحتی می‌توانست حداقل حدود ۵۰۰میلیارد دلار منابع وسرمایه های خارجی حتی دربدترین شرایط تحریم‌های بین المللی جذب نماید وب اهزار میلیارد دلار، اقتصاد بیمار کشور نجات خواهد یافت و به توسعه پایدارمقاوم خواهد رسید
.
شهرام جزایری درمصاحبه‌های خود درسال ۱۳۹۴ با ارایه طرح یادشده چندین بار وزرای اقتصادی کابینه حسن روحانی را به مناظره دعوت کرده بود اما پاسخی دریافت نکرد.