که امنیت این رژیم از سوی همسایه ها و اعراب فلسطینی تضمین شود به همین دلیل اگر مساله تشکیل دو کشورعربی و یهودی در کنار هم در این منطقه مورد توجه قرار بگیرد باید مرزها به گونه ای ترسیم شوند که امنیت دو طرف تامین شود. در همین راستا پارلمان اسراییل در سال 1982 قوانینی را تصویب کرد که بر اساس آنها هم بیت المقدس(اورشلیم)پایتخت ابدی اسراییل اعلام شده هم بلندی های اشغالی جولان ضمیمه اسراییل شود. ولی در تمامی این سال ها کشورها خصوصا آمریکا که حامی پر و پا قرص اسراییل در تمامی دوران بوده به بهانه های مختلف سعی کرده بود از شناسایی مصوبات پارلمان اسراییل درباره بلندی های جولان و بیت المقدس شرقی خودداری کند اما با روی کار آمدن دونالد ترامپ از حزب جمهوریخواه شرایط به نفع اسراییل تغییر کرده و کاخ سفید مهر تاییدی بر خواسته های اسراییل زده است.
روشی که ترامپ در قبال اسراییل در پیش گرفته سبب یکه تازی این رژیم در این منطقه استراتژیک شده و زمینه را برای تثبیت موقعیت و جایگاه خود هموار کرده است. به این ترتیب هم مذاکرات صلح با فلسطینی ها به فراموشی سپرده شده هم جبهه متزلزل فلسطینی ها بیش از پیش دچار تشتت شده و مقاومت به حاشیه رانده شده است.زیرا نه در اسراییل و نه در میان فلسطینی ها یک استراتژی واحد درباره صلح یا جنگ وجود ندارد و طرفین با توجه به وابستگی های خود در این زمینه تصمیم گیری می کنند .
اگر وضعیت کشورهای همسایه اسراییل را در طول 3 دهه اخیر مورد بررسی و مقایسه قرار دهیم با این واقعیت مواجه خواهیم شد که شرایط در این سال ها به نفع اسراییل تغییر یافته و این رژیم را که سال ها در محاصره کشورهای عرب بوده در موقعیت بهتری قرار داده است تاحدی که رژیم هایی که زمانی سدی در برابر اسراییل بودند امروزه خود با مشکلاتی دست به گریبان هستند که رهایی از آنها بسیار سخت است. از آن جمله باید به سوریه اشاره کرد که با وضعیت ناگواری دست به گریبان است هم چنین فلسطینی ها چند پاره شده ودر عوض مقابله با اسر اییل به جنگ با هم روی آورده اند.
در سال 1947 سازمان جدید التاسیس ملل متحد رای به تقسیم سرزمین فلسطین و تشکیل دو کشور عربی و یهودی داد . این قطعنامه از همان ابتدا با مخالفت اعراب مواجه شد . فلسطینی ها هم که دولتی نداشته و وابسته به اردن و مصر بودند از سیاست آنها تبعیت کرده و با آنها همصدا شدند . در این راستا در سال 1948 کشور اسراییل اعلام موجودیت کرد که همین مساله اولین جنگ اعراب و اسر اییل را در پی داشت. این جنگ با شکست اعراب همراه بوده و سبب گردید اسراییل که بر اساس طرح تقسیم سازمان ملل متحد باید کنترل 47/56 درصد ازا راضی فلسطین را در دست می گرفت عملا اقدام به اشغال 78 درصد این اراضی کرد. در این میان شرق بیت المقدس و کرانه غربی رود اردن به اشغال اردن در آمده و نوار غزه هم تحت سلطه ارتش مصر قرار گرفت.
جنگ دوم اعراب و اسراییل که به جنگ 6 روزه معروف است علاوه بر تمامی سرزمین فلسطین ، سبب از دست رفتن صحرای سینا در مصر و بلندی های جولان در سوریه گردید اگرچه در جنگ رمضان سال 1973 اعراب توانستند بخش هایی از جولان و صحرای سینا را به دست آورند اما مصر در نهایت با قرارداد صلح کمپ دیوید در سال1988 در زمان ریاست جمهوری انور سادات اراضی اشغالی خود را باز پس گرفت اما سوریه هیچ گاه نتو انست سرزمین های اشغالی جولان را آزاد کند. لذا ازسال1974 تا کنون نیروهای پاسدار صلح سازمان ملل در منطقه مستقر هستند.
سال ها قبل که همراه تعدادی از روزنامه نگاران عرب از شهر ویران شده قنیطره مرکز جولان در سوریه و خط مرزی این منطقه بازدید ی داشتم یکی از مقامات بعثی سوریه گفت در مذاکراتی که دو کشور در زمان نخست وزیری اسحاق رابین داشتند اسراییل بر استفاده از آب های دریاچه طبریه و کنترل آن ومراکز دیده بانی خود در جبل الشیخ در جولان اشغالی تاکید کرده بود. در نهایت نیز با ترور اسحاق رابین توسط یک یهودی افراطی همه توافق ها و تلاش ها از بین رفت. پس از جنگ 6 روزه تا کنون بارها شورای امنیت سازمان ملل طی قطعنامه هایی خواستار عقب نشینی اسراییل به پشت مرزهای قبل از جنگ شده که از سوی اسراییل نادیده گرفته شده است. در سال 1968 قطعنامه 242و در سال 1973 قطعنامه 338 شورای امنیت سازمان ملل بر عقب نشینی اسراییل تاکید کرده بودند.
اسراییل امروزه کنترل 1250 کیلومتر مربع از اراضی جولان را در دست دارد. با اشغال آن ، سوریه 14 درصد منابع تامین آب خود را از دست داد. منطقه ا شغالی شامل 164 روستا و 146 مزرعه بود اما اکثر ساکنان آن توسط اسراییلی ها کوچ داده شدند و جای آنان را 45 شهرک یهودی نشین با جمعیت 20هزار نفره گرفت. بسیاری از روستاها و مزارع (حدود 60 روستا)هم منطقه نظامی شدند هم چنین اسراییل دست به ایجاد 76 میدان مین با 2 میلیون مین زد .
اکنون با تایید رئیس جمهوری آمریکا درباره حاکمیت اسراییل بر سرزمین اشغال شده سوریه، گزارش ها حاکی از تشدید تحرکات نظامی اسرائیل در بلندی های جولان و افزایش سطح آماده باش نیروهای نظامی برای تنش های احتمالی است.
در همین حال وزیر اطلاعات و ارتباطات اسراییل در تلاش برای گسترش شهرک نشینی در بلندی های جولان ، اسکان صد هزار اسرائیلی را در این منطقه خواستارمی شود .
«اسرائیل کاتس» اعلام کرده که باید از تغییر سیاست دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در قبال دولت بشار اسد رئیس جمهوری سوریه و همپیمانانش برای گسترش شهرک سازی در بلندی های جولان و اسکان صد هزار اسرائیلی در آن استفاده کرد .
بلندی های جولان در میان لبنان، اردن، سوریه و فلسطین قرار گرفته و مساحت آن 1860 کیلومتر مربع است ، اشراف جولان بر دمشق ، بیروت ، تل آویو و امان نیز از جمله دلایلی است که اسرائیل را در حفظ جولان مُصمم کرده و سعی کرده در طول این سال ها حاکمیت خود را بر ان گسترش دهد.
ولی جالب توجه است که شورای اسلامی سوریه با انتشار بیانیه‌ای اعلام می کند در تصمیم رئیس جمهور آمریکا مبنی بر به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر بلندی های جولان، رژیم بشار اسد نیز مقصر و مسئول است .
در این بیانیه آمده است: جولان، خاک عرب سوریه است. جزئی از جدایی ناپذیر این کشور است. مردم جولان شهروند عرب سوریه هستند .
به نطر نمی رسد سیاست های اسراییل در قبال بلندی های جولان یا شرق بیت المقدس با تغییر دولت ها و نخست وزیران این رژیم یا احزاب حاکم تغییر کنند زیرا آنها سعی کرده اند از طریق پارلمان به خواسته های خود مشروعیت بخشند در عوض اعراب، خصوصا فلسطینی ها و سوریه ،به جای این که راه حلی عملی برای تحقق خواسته های خود در پیش بگیرند به جان هم افتاده و راه را برای مساله سازی های اسراییل هموار ساخته اند. اگر نگاهی به تقابل اسراییل با سوریه بر سر جولان اشغالی بیندازیم با این واقعیت تلخ مواجه خواهیم شد که بیانیه شورای اسلامی سوریه درباره حافظ اسد و بشار اسد و رژیم بعثی سوریه واقعیت داشته و دور از ذهن نیست. اما مساله اصلی این است که اسراییل در طول این سال ها هیچ گاه توجهی به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل نداشته و آنها را نادیده گرفته است به همین دلیل مساله فلسطین و بلندی های جولان طی این سال ها لاینحل مانده است.
زمانی در مقابل اسرا ییل کشورهای مصر و سوریه و اردن هم چنین سازمان آزادیبخش فلسطین صف آرایی کرده بودند اما امروزه یا این کشورها اقدام به انعقاد قرار داد صلح با اسراییل کرده اند یا این که از قدرت و توان کافی برای مقابله و جنگ برخوردار نیستند. به همین دلیل اسراییل در مقابل سکوت روسیه و پوتین و حمایت های بی دریغ کاخ سفید به یکه تازی پرداخته و خواسته هایش را از طریق دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا جامه عمل می پوشاند.