به گزارش آسیانیوز، به‌تازگی برای دومین‌بار از سوی قدرت‌های بیگانه (چین وروسیه) اظهارنظر بی‌ربط راجع به جزایر سه‌گانه ایرانی شده است.
اینها باید بدانند ایرانیان از گاه کهن تا به امروز، برای مرزهای کشور بسیار اهمیت قائل شده‌اند. این ارزش و احترام و مقدس تلقی کردن مرزهای میهن برای ایرانیان تاکنون هم ادامه دارد و یکی از اصول خدشه‌ناپذیر ذهن ایرانیان، لزوم پاسداری کامل از مرزهای کشور است. اهمیت پاسداری از مرزهای میهن جنبه معنوی و حیثیتی هم داشته و دارد.
هرکس کمترین آشنایی با تاریخ ایران داشته باشد، می‌داند که ایرانیان برای مرز و ارز و زمین کشور چه تعصب و جدیتی داشته‌اند. بسیاری از رشادت‌ها، جان فشانی‌ها، ایثارگری‌ها و رزم‌ها و رفت و آمدها و بسیکارها، فقط برای حفظ تمامیت ارضی ایران بوده است. در این رابطه از دور دست‌های تاریخ تا همین زمان، داستان‌ها بر زبان‌ها جاری است.
برای مثال در شاهنامه می‌خوانیم که در زمان منوچهر پیشدادی بین ایرانیان و تورانیان اختلاف مرزی ایجاد شد. البته ریشه این اختلاف بر اثر تجاوز تورانیان به مرزهای ایران بود. تهاجم و تجاوز تورانیان با مقاوت دلیرانه و جانانه ایرانیان مواجه و آن‌ها مجبور به متارکه جنگ و آشتی برمی‌آیند. ایرانیان صلح جو از آشتی جویی آنان استقبال کردند.
دکتر هوشنگ طالع (شاهنامه‌شناس) نوشته است: در پیِ آشتی و برای پایان دادن به مناقشه‌های مرزی، تورانیان می‌پذیرند که ایرانیان تیری بیفکنند و هر کجای که آن تیر فرود آمد، آن جای مرز ایران و توران باشد. آرش بهترین تیرانداز ایرانی، انجام این کار را می‌پذیرد. آرش برای اینکه نگذارد حتی ذره‌ای از خاک ایران نصیب تورانیان گردد، همه توش و توان خود را در آن تیر می‌گذارد.
نام آرش در اوستایی، ارخش و صفت او، خشویوی ایشو (سخت کمان یا دارای تیر تیزرو) است. در پهلوی شباک تیر و در «آثار الباقیه»، آرش و در «مجمل‌التواریخ و القصص»، شیواتیر و در «ویس و رامین»، آرش کمان‌گیر است.
مسئله تثبیت مرزهای ایران و توران در تیریشت، در قالب داستان زیبای «آرش»، بلورینه شده است. در تیریشتمی‌خوانیم: تشتر، ستاره‌ای را یومند، فره‌مند می‌ستاییم که شتابان به سوی دریای فراخ کرت بتازد، چون آن تیر در هوا پران که آرش تیرانداز ـ بهترین تیرانداز ایرانی ـ از کوه ایریو خشوث به سوی کوه خواندنت بینداخت...
پس آن گاه، آفریدگار اهورامزدا، بدان دمیده پس [ایزدانِ] آب و گیاه و مهر فراخ چراگاه، آن [تیر] را راهی پدید آوردند. آن گاه، اهورامزدا بدان دمید [و امشاسپندان] و مهر فراخ چراگاه ـ هر دو ـ آن [تیر] را راهی پدید آورد. اشی نیک و بزرگ و «پارند» سبک گردونه، با هم از پی آن روان شدند تا هنگامی که آن [تیر] پران بر کوه خوانونت فرود آمد و در خوانونت به زمین رسید.
در این میان:
مردم روستای تاشقورگان [تاشگورگان] در فلات پامیر بر این باورند که تیرِ آرش بر تنه درختی در این روستا نشسته است. مردم روستای تاشقورتان، این درخت را «درخت آرش» می‌نامند.
فخرالدین اسعدگرگانی در منظومه «ویس و رامین»می‌سراید:
اگر خوانند، آرش را کمان گیر که از ساری، به مرو انداخت یک تیر
تو اندازی به جان من ز گوراب همی هر ساعتی، صد تیر پرتاب
ترا زیبد، نه آرش را سواری که صد فرسنگ بگذشتی ز ساری
بیرونی در «آثار الباقیه» می‌نویسد:
آرش... به قوت و نیرویی که خداوند به او داده بود، کمان را تا بناگوش کشید [و تیر را از شست رها کرد] ... و خداوند باد امر کرد که تیر او را از کوه رویان بردارد و به اقصای خراسان که میان فرغانه و طبرستان است، پرتاب کند و این تیر در موقع فرود آمدن به درخت گردوی بزرگی گرفت که در جهان، از بزرگی مانند نداشت و برخی گفته‌اند، از محل پرتاب تا آنجا که افتاد، هزار فرسنگ بود. منوچهر و افراسیاب، به همین مقدار از زمین با هم صلح کردند و این قضیه، در چنین روزی بود و مردم آن را عید گرفتند.
این داستان با کم یا بیش‌هایی در «تاریخ طبری» و ترجمه فارسی آن «تاریخ بلعمی» و در «نوروزنامه» اثر خیام و «روضه الصفا» نیز آمده است. جشن تیرگان، یادآور روز تثبیت مرز ایران و توران به وسیله تیر آرش است. بدون تردید، آرش این تیر را در بلندترین روز سال یعنی در سی و یکم خردادماه افکنده است، اما در دوره ساسانیان بر اثر نام‌گذاری روزهای سال، این تاریخ به روز تیرگان از ماه تیرماه (دهم تیرماه) تغییر روز داده است. بیرونی در دنباله مطلب می‌افزاید:
برخی گفته‌اند که روز پرتاب کردن تیر، این روز بوده که روز تیر می‌باشد که تیرگان کوچک است و روز چهاردهم آن که شش روز است که تیرگان بزرگ‌تر باشد و در این روز، خبر آوردند که تیر به کجا افتاده ...
بدین سان، مرز ایران و توران تعیین و تثبیت شد.
در اظهارنظر اخیر چین راجع به جزایر سه‌گانه ایرانی،دولت ایران باید ضمن واکنش قاطع، اقدامات جدی به عملمی‌آورد و از جمله هیأتی سیاسی، نظامی، اقتصادی رابه تایپه، پایتخت کشور! تایوان اعزام می‌کرد تا حسابکار دست چین بیاید و دیگران از جمله روسیه متجاوز نیزمتوجه حساسیت ایران می‌شد و ژاژگویی نمی‌کرد.
البته ما می‌دانیم که کشورهای حاشیه خلیج فارس برای دوام بقا، دست به دامن چین و روسیه شده‌اند و این دوقدرت نیز در عین اتحاد مواضع در مقابل رقیب غربی، اختلاف و رقابت بین خود را دارند و از جمله حوزه‌های بروز رقابت، خلیج فارس است که به قصد دلخوش کردن شیخ نشین های حاشیه‌نشین خلیج فارس که از راه حراج منابع زیرزمینی حالا صاحب کاخ‌های شیشه‌ای آماده فروریختن ـ نه بر اثر اصابت موشک که ناشی از غریو و صدای مهیب آن ـ هستند، سخنانی چنین، گاه از سوی استعمارگر چین و گاه توسط استحمارگر روسیه به آنان گفته می‌شود و لذا این‌گونه یاوه‌گویی‌ها جدی نیست و خودگویندگان نیز به آن باوری ندارند.
با این وجود ایران و ایرانیان حساسیت لازم ذاتی را به هرحرف یا حرکتی نسبت به تمامیت ارضی خود دارند.
لذا براین دول استعمارگر بیگانه فرض است که مواظب حرف زدن‌های بی‌ربط خود باشند.
دولت ایران نیز حسب وظیفه مکلف به جدیت کامل در پاسداری از مرزهای مقدس ایران و از جمله حفظ جزایر عزیز سه‌گانه است./